Herinneringen geven een dubbel gevoel
Dagen zijn voorbijgegleden,
als wolken langs de hemel,
sinds het afscheid,
dat onvermijdelijk was.
Het leven is veranderd.
De stroom is verlegd.
Af en toe stroomt het verdriet
door de beken van het gelaat.
Loslaten blijft moeilijk.
De herinneringen kleven in het hart.
Vaag en helder wisselen elkaar af.
Een mens moet ermee leven.
Goede herinneringen
wekken weemoed en dankbaarheid.
Een dubbel gevoel, dat je levenslang vergezelt
is niet weg te praten.